NEBİ'Yİ İZLEMENİN HAKİKATI

Mübarek Kuran, peygambere itaat etmemiz gerektiğini söylemekle birlikte , bunun nasıl yapılacağını, peygambere nazil olan ve peygamberin insanlara  tebliğ ettiği “ilahi mesaj”ın muhtevasının ne olduğunu da anlatıyor. Konuyu mübarek Kur'andan takip edelim:
“Ey Resul! Rabbinden sana indirileni tebliğ et. Eğer bunu yapmazsan O’nun elçiliğini yapmamış olursun. Allah seni insanlardan koruyacaktır. Doğrusu Allah, kâfirler topluluğuna rehberlik etmez.”   (Maide :67)
“Biz Kitap’ı sana, her şeyin açıklayıcısı, Müslümanlar’a bir hidayet, bir rahmet ve bir müjde olarak indirdik.”(Nahl: 89)
“Şüphesiz, insanlar arasında Allah’ın sana gösterdiği gibi hükmetmen için biz sana Kitap’ı hak olarak indirdik. Hainlerinlerden taraf olma.” (Nisa :105)
“Sana da daha önceki kitabı doğrulamak ve onu korumak üzere hak olarak Kitap’ı gönderdik. Artık aralarında Allah’ın indirdiği ile hüküm ver; sana gelen gerçeği bırakıp da onların arzularına uyma.”  (Maide:48)
“Biz onların dediklerini çok iyi biliriz. Sen onların üzerinde bir zorba değilsin. Tehdidimden korkanlara Kuran’la öğüt ver.”  (Kaf:45
“Benimle sizin aranızda Allah şahittir. Bu Kuran bana, kendisiyle sizi ve ulaştığı herkesi uyarmam için vahiy olundu.”  (Enam:19)
“Ey Ehlikitap! Elçimiz size geldi. Kitap’tan saklamış olduklarınızın çoğunu size ayan beyan açıklıyor; çoğundan da geçiyor. Şu bir gerçek ki, size Allah’tan bir ışık ve apaçık bir Kitap gelmiştir. Allah, rızasına uyanları o Kitap’la esenlik ve barış yollarına iletir ve onları kendi izniyle karanlıklardan aydınlığa çıkarıp şaşmayan ve sapmayan dosdoğru yola kılavuzlar.”
(Maide: 15-16)
“Ben sadece, bu şehrin Rabbi’ne kulluk etmekle emrolundum. Orayı kutsal kılmıştır O. Her şey O’nundur. Ben, Müslümanlar’dan/Allah’a teslim olanlardan olmakla emrolundum. Ve Kuran okumakla emrolundum. Artık kim yola gelirse kendisi için gelir. Sapmışa gelince, böylesine de ki: ‘Ben uyarıcılardan biriyim. Hepsi bu!’” (Neml: 91-92)
“Bu Kuran’ı sana farz kılan, elbette ki seni vaat edilen yere götürecektir. De ki: ‘Hidayeti getireni de açık bir sapıklık içinde olanı da en iyi Rabbin bilir.’” (Kasas:85)
     Muvzu Kur'anda bu kadar açık ve net olduğu halde, bu konuyu tekrar tekrar gündeme taşımak hangi akla hizmet etmektedir? İman ettiğimiz kitaba bu derece güvensiz davranmak hangi telkinlerin sonucudur. Müslümanların ilahi kitaba şartlı imanları ne zaman son bulacaktır? Bu bir akıl tutulması değilse nedir? Allah Resulünü Allah'a ortak koşmak da hangi aklın ürünüdür?
     Cevap veriyorum:
     Bu ümmet Kur'anı okumuyor.  Kur'anı okumayınca, Kur'anın değil, okuduğu diğer kitapların ya da içinde doğup büyüdüğü örfün müslümanı oluyor. Çünkü yukarıdaki ayet'i kerimeleri okuyan bir inanan ilgili muhtevaya teslim olmalıdır diye düşünüyorum. Konuyla ilgili ilahi Vahiy çok açık. Resulü izlemek, Resul'ün izlediği ve uğruna hayatını feda ettiği Vayh'e tabi olmakla gerçekleşir. Yoksa Resul'ü Allah'a paralel bir şerik olarak atamakla değil haşa. Allah'a teslim oldum demek yetmiyor aslında, kayıtsız şartsız teslim olması gerekiyor. Eğer bu ayetler size yetmiyorsa, siz kayıtlı şartlı teslim oluyorsunuz demektir. Böyle bir teslimiyet imanı ifsad eder. 
Selam ve dua ile...