RESULÜLLAH'IN HER SÖYLEDİĞİ VAHİY MİDİR?

Bazılarının iddia ettikleri gibi Necm suresinde geçen "O arzusuna göre konuşmaz, söyledikleri Vahiydir" ayetlere göre Hz. Peygamberin her söylediği Allah'tan gelen Vahiy midir?
Mübarek Kuran, Resulüllah'ın günlük olağan konuşmaları ile “vahiy” olarak ona indirilenler arasında kesin bir ayrım yapmıştır. Kuran’a göre, Allah Resulünün günlük hayatta söyledikleri değil, sadece “Kuran” Allah’tan gelen vahiydir. Kuran ayetleri bunu kanıtlıyor:
1) Tahrim Suresi’nde Nebi Allah’ın helal kıldığı bir şeyi kendisine haram kılıyor: “Ey Nebi, eşlerinin hoşnutluğunu isteyerek, Allah’ın sana helal kıldıklarını niçin haram kılıyorsun? Allah çok bağışlayandır, çok esirgeyendir.” (Tahrim :1)
BU ayete Allah Resulünün her söylediğinin vahiy olmadığını göstermektedir. Resulüllah kendi aldığı kararlarla da hareket etmiştir. Aksi takdirde peygamber, Allah’ın izin verdiğini kendisine yasaklayamazdı ve Allah da peygamberini helal kılınan bir şeyi kendisine yasakladığı için uyarmazdı.
2) Bakara Suresi 23. ayette, Resulüllah'a gelen vahye dikkat çekilirken, benzer bir sure getirmeleri konusunda meydan okunmaktadır:
“Eğer kulumuza indirdiklerimizden herhangi bir şüpheye düşüyorsanız, haydi onun benzeri bir sure de siz getirin, eğer iddianızda doğru iseniz Allah dışındaki şahitlerinizi de çağırın.”  (Bakara  23)
 Allah’ın vahyi olarak nitelendirilen hadis kitapları surelerden oluşmaz. O halde Allah’ın, peygambere indirilenden kastı sadece Kuran olmalıdır.
3) Tevbe Suresi’nde Resulüllah, Allah yolunda  mücadele konusunda gönülsüz davranan münafıklar hakkında uyarılmaktadır:
“Allah seni affetsin; neden onlara izin verdin de beklemedin ki, doğru söyleyenler sana açık-seçik belli olsun da yalancıları bilesin.” (Tevbe :43)
 Eğer peygamberin her söylediği ve yaptığı Allah’ın vahyi olsaydı peygamberin münafıklara savaşmamaları için izin vermesi Kuran’da eleştirilir miydi? 
4) Araf Suresinde peygamber yeni bir vahiy ile gelmediği zaman, inanmayanların ona şu şekilde eleştiride bulunduğunu görüyoruz:
“Onlara bir ayet getirmediğinde, ‘Onu da şuradan buradan derleseydin ya!’ diye konuşurlar.” (Tevbe  203)
“De ki: ‘Ben sadece Rabbimden bana vahiy edilene uyuyorum. Bu, Rabbinizden gelen gönül gözleridir, doğruya kılavuzdur, iman eden bir toplum için rahmettir. Kuran okunduğu zaman onu dinleyin ve susun ki, size rahmet edilsin.’” (Araf : 203-204)
5) Tevbe Suresi’nde ikiyüzlüler Kuran’da indirilen her mesajdan korkan kişiler olarak gösterilir:
“İkiyüzlüler, kalplerinde olanı kendilerine haber verecek bir surenin tepelerine inmesinden çekinir dururlar. De ki: ‘Siz alay edin! Allah, o çekinip durduklarınızı ortaya çıkaracaktır." (Tevbe : 64)
Peygamberin Kuran dışında kalan sıradan konuşmaları ikiyüzlülerin sakladıklarını ortaya çıkarmaz ve onları korkutmazken, Kuran’daki mesaj, ilahi mesaj olduğu için içlerindekini yüzlerine vurabilmekte ve onları korkutmaktadır. Başka bir ayette ise inananların Kuran’ın mesajını almak için sabırsızlandıkları anlatılmaktadır:
6) Maide Suresi’nde inananlara canlarını sıkacak konularda soru sormamaları söylenmektedir.. Zira sorulara verilecek cevaplar, beraberlerinde yeni dinî yükümlülükler getirebilir. Lakin bu soruları Kuran indirilirken sorarlarsa, Kuran onların sorularına cevap verecektir:
“Ey iman sahipleri! Size açıklandığında canınızı sıkacak şeylerle ilgili soru sormayın. Kuran indirilmekteyken onları sorarsanız size açıklanır. Allah onları affetmiştir. Allah çok bağışlayıcıdır, çok yumuşak davranandır.” ( Maide  101)
Eğer peygamberin her söylediği vahiy olsaydı, inananlar dinle ilgili sorularının cevaplarını Kuran’da aramak zorunda kalmazlardı. 

7) Hud Suresi’nde Allah’ın tek vahyinin Kuran olduğu belirtiliyor:
“Belki de sen; onlar, ‘O’na bir hazine indirilseydi, yahut beraberinde bir melek gelseydi ya!’ diyorlar diye göğsün sıkışıp daralarak, sana vahiy edilmekte olanın bir kısmını terk etmeye kalkarsın. Gerçek olan şu ki, sen sadece bir uyarıcısın. Allah ise her şey üzerinde bir Vekîl’dir. Yoksa, ‘Onu kendisi uydurdu’ mu diyorlar! De ki: ‘Öyleyse hadi, onun benzeri, uydurma on sure de siz getirin; eğer doğru sözlüler iseniz, Allah’tan başka çağırabildiklerinizi de çağırın.’” (Hud  :12-13)
 Allah, inanmayanlara meydan okurken onlardan, başka bir kitap ya da sözü taklit etmelerini istemiyor. Eğer peygamberin Kuran dışındaki sözleri de vahiy olsaydı, o zaman meydan okumada inanmayanlardan sadece Kuran surelerini taklit etmeleri istenmeyecekti.
8) Allah, Resulüllah'tan Kuran’da olmayan işler hakkında danışmasını istemektedir. Eğer Resulüllh'ın her söylediği vahye dayansaydı Allah peygamberinden inananlara danışmasını ister miydi?
“Yapılacak işler hakkında onlara danış. Kararını verdiğin zaman da artık Allah’a dayanıp güven. Çünkü Allah, kendisine dayanıp güvenenleri sever.” (Ali İmran 159)
Bütün bu deliller göstermektedir ki Resulüllah'ın günlük hayattaki konuşmaları vahiy değildir. Allah tarafından efendimize indirilen tek Vahiy Kuran’dır.